Tito

Tito to 3-letni psiak, samiec, mix labradora i najprawdopodobniej husky'ego. Nie, nie był bity, zaniedbany, głodzony czy nie leczony - nic z tych rzeczy, wręcz przeciwnie. Ma kochającą rodzinę, opiekę, jedzenie nawet w nadmiarze. Nikt z rodziny nie zachorował nagle na alergię. Decyzja o szukaniu mu domu jest dla jego rodziny bardzo trudna, przemyślana, od roku usiłowali zrobić wszystko, by jej uniknąć. Ale po kolei.

Tita poznałam właśnie ponad rok temu. Był typowym rozpieszczonym podrostkiem. Jednak w połączeniu z jego charakterem efekt był piorunujący. Na dzień dobry dowiedziałam się, że Tito ucieka z posesji, zagryzł już chyba wszystkie okoliczne kury, a z pewnością najbliższego sąsiada, które sobie upodobał, chętnie wchodzi w konflikty z pobratymcami nie rzadko je prowokując, a o wyjściu z nim na spacer nie ma mowy - na smyczy przewraca człowieka, bez smyczy widać jego zad przez sekundę, no, może dwie jak dłuższa prosta. Przekonałam się o tym sama, na pierwszej lekcji. Tito to pies duży i silny, z temperamentem, musiałam łapać się pobliskich płotów. Nie ma też dużych oporów przed złapaniem zębami człowieka, choć nigdy nie zaatakował pierwszy ani nie ugryzł.

Mimo wszystko jego właścicielka podjęła próbę ratowania sytuacji. Pies został wykastrowany, rozpoczęli szkolenie, po kilku lekcjach ze mną chodzi jak "po sznurku", nie można mieć do jego zachowania zastrzeżeń. Zorganizowali mu też czas i zapewnili zajęcie - pies potrafi tropić, w wyszukiwaniu schowanych dzieci jest szybki jak błyskawica. Problem zaczyna się, jak ja znikam z pola widzenia.

Właścicielka jest młoda i bardzo delikatna z charakteru. Nie umie zdobyć się na to, żeby zapanować nad tym psem. Nie potrafi porządnie krzyknąć, zastosowanie korekty przychodzi jej z bardzo dużym wahaniem. Pies to czuje i doskonale wykorzystuje... W domu jest kilkuletnie dziecko, za kilka miesięcy rodzina powiększy się. Po ponad roku walki o wychowanie Tito jego właścicielka z ciężkim sercem musiała sama przed sobą przyznać, że to nie jest pies dla niej i zapanowanie nad nim ją przerasta.

Tito, gdy się go ujarzmi, jest naprawdę miłym psiakiem - wesołym i energicznym. Większość czasu spędzał na dworze, choć wie, co do jest dom. Boi się burzy, najbezpieczniej czuł się właśnie w domu. Swoim wyglądem budzi respekt. Jest dominującym samcem, do ułożenia którego potrzebne jest doświadczenie i pewność siebie. Oczekujemy, że nowy właściciel zaspokoi też potrzebę aktywności i zajęcia psychicznego Tito. Nie chcemy ponownie szukać mu domu...

Z pewnością nie obędzie się bez wizyty w nowym domu i morza wylanych łez przy przekazaniu :(

Wszyscy nasi podopieczni na terenie Warszawy mogą liczyć na bezpłatne zajęcia w naszym Klubie, które pomogą mu odnaleźć się w nowej sytuacji, a opiekunom poznać jego potrzeby i ułożyć swoje wzajemne relacje :)

Zobacz inne psiaki szukające domu - może któryś przypadnie Ci do serca! :)

« wstecz